De reis van transformatie
Om heel te worden is het nodig dat we erkennen dat we ooit zijn gebroken. Terug gaan daar waar we ooit beschadigd zijn geraakt. Waar we delen van onszelf zijn verloren, het ons herinneren en ermee herverbinden.
Transformatie is iets dat we niet kunnen afdwingen. Het is een diepgaand, intern proces. Het is iets wat gebeurt wanneer het de juiste voeding en omstandigheden heeft.
Wanneer jij besluit dat je en situatie wilt ontgroeien, heb je de eerste stap van transformatie in werking gezet.
Embrace the Darkness, it's where all life is created
Een transformatie verloopt niet altijd vredig en harmonieus. Het is het beëindigen van dat wat jou niet meer dient, en het tot leven komen van iets nieuws. Het is een zeer waardevol proces. Niet alleen voor onze gezondheid, ook voor ons hele welzijn en ons leven.
Net als de diepe, donkere, vochtige grotten waar magische edelstenen worden gecreëerd. Net als de bomen, planten en bloemen waarbij de wortels gevoed worden door de aarde met vuil en mest. Zo ook zijn onze pijn en wonden voeding om te herrijzen.
Het licht schijnt door onze wonden
De Japanse kunst Kintsugi is een mooi voorbeeld dat gebroken niet onherstelbaar hoeft te zijn. Gebroken aardewerk lijmen met goud lijm, waardoor er een verwonderlijk kunstwerk ontstaat.
Zo ook, kunnen wij ons unieke Zelf creëren door onze pijn en blokkades te transformeren.
Angst voor onze grootsheid
We hebben vaak angst voor wat we daar in de diepte en donker zullen treffen. Alle pijn, ellende, verdriet en boosheid die er omheen zitten. Maar wanneer we hier doorheen gaan en de emoties toe laten, zullen we ook iets anders vinden...
Een geheime schat die diep in ons ligt verborgen. Een schat waarvan we weten dat het in ons zit.
Een schat zo waardevol, dat we het verborgen willen houden: Onze kracht, onze grootsheid.
Vaak is er de angst dat we hier niet in erkend worden, of hierdoor worden verlaten.
Zolang we onze pijn, en daarmee onze grootsheid niet omarmen, kunnen we niet vanuit onze essentie leven. We zullen ons altijd leeg, onverzadigd en eenzaam voelen.
Kruipen, verstoppen of vliegen?
De natuur geeft ons de mooiste voorbeelden.
Een vlinder wordt niet geboren als vlinder, het heeft eerst een weg af te leggen.
Nadat de larve uit het eitje is gekomen wordt het een rups. Een rups brengt het leven kruipend en vaak onopvallend door over de grond en plantjes. Het moet ontzettend veel blaadjes eten omdat hier weinig energie in zit.
Dan breekt de tijd aan dat de rups zich verstopt onder een blad en in een cocon spint, helemaal in zichzelf gekeerd. In de cocon heeft het de ruimte om het transformatieproces haar werk te laten doen.
En dan is het zover. Daar in die cocon, heeft de rups zich overgegeven aan het natuurlijk proces en is klaar om uit te breken in getransformeerde vorm: een vlinder. Klaar om haar gekleurde vleugels te openen, te vliegen en haar pracht te verspreiden.
Het transformatieproces van een rups naar vlinder is iets natuurlijks. Vlinders denken daar niet over na, het gebeurt gewoon. Wij mensen zijn intellectuele wezens, hebben een bewustzijn en kunnen nadenken over onze keuzes.
Maar stel, dat je een intellectuele, bewuste rups bent. Je hebt de keus om een rups te blijven, in je cocon te zitten of te transformeren en uit te breken tot een vlinder.
Waar zou jij voor kiezen?
