Blokkades & Trauma
Velen zijn zich niet bewust van de invloed van blokkades, onverwerkte emoties en trauma. We zijn het vergeten, hebben het diep weggestopt, ontkennen en vermijden het.
Maar het lichaam heeft de herinnering al opgeslagen in het celgeheugen.
Er is een verbinding tussen fysieke, emotioneel-mentale klachten en de blokkades en struggles waar we tegenaan lopen in het dagelijks leven.

Onverwerkte emoties
Bij nare gebeurtenissen hebben we te maken met emoties. Wanneer we deze emoties geen aandacht en ruimte geven kunnen ze ons blokkeren in het dagelijks leven.
Stress
Stress is een gezonde reactie van het lichaam. Het wordt pas een probleem als we stress niet verwerken. We worden sneller getriggerd.
Een langdurige periode van stress zich ontwikkelen tot een blokkade of trauma.
De invloed van blokkades en trauma op ons lichaam

Blokkades en trauma’s veroorzaken uiteenlopende fysieke, en mentale klachten.
Het is niet zozeer de gebeurtenis die een blokkade of trauma veroorzaakt,
maar hoe hiermee wordt omgegaan.
De ontkenning, het negeren, zwijgen en bagatelliseren van de gebeurtenis. De pijn, vernedering en schaamte die dit teweeg brengt.
Er ontstaat een energetische wond die blokkades veroorzaakt in het lichaam.
Ons systemen blokkeren, we slaan dicht en stoppen het verdriet, de woede, de angst heel diep weg.
Ons overlevingsmechanisme wil niet herinnert worden aan de pijn.
Het is stress en spanning die ons weghouden van onszelf, van onze pijn. Het zorgt ervoor dat we de verbinding met onszelf verliezen. Ons lichaam betaald hiervoor de prijs.
Zolang we niet naar onze pijn gaan, negeren, onderdrukken of
ervoor vluchten, kan de wond niet helen.
Blokkades en trauma’s veroorzaken een hoop fysieke, emotionele en mentale klachten en kunnen verschillende oorzaken hebben:
Langdurige periode van stress
- Onveilige situatie thuis, fysiek en/of emotioneel
- Niet erkend, gezien, gehoord voelen (door ouders)
- Gevangen voelen op je werk of in een relatie
- Gepest worden
- Ziekte en ziekenhuisopname
- Echtscheiding
- Ontslag
- Financiële zorgen
- Tijdsdruk thuis en op werk
Heftige gebeurtenis
- Geboortetrauma
- Fysieke/emotionele mishandeling of verwaarlozing
- Het overlijden van dierbaren
- Ernstig ongeluk
- Slachtoffer van een misdrijf
- Getuige van een misdrijf
- Psychisch of seksueel misbruik
- Verkrachting
- Miskraam, abortus
De reactie van het lichaam op stress, onverwerkte emoties en trauma
Nervus Vagus
De nervus vagus kalmeert het zenuwstelsel. De zenuw loopt langs de nek door de gehele wervelkolom en naar onze buikorganen. Bij de meeste van ons is de nervus vagus niet of nauwelijks actief waardoor we snel in de fight, flight of freeze modus schieten.
De zenuw wordt beïnvloed door angst, ongezonde leefstijl, gebrek aan beweging, en voedingsstoffen, slecht slapen.
De nervus vagus is onze body-mind connectie. Als deze niet actief is zorgt het voor uiteenlopende fysieke en mentale klachten.
Psoas
Wanneer we in een stressvolle situatie zitten wordt ons Wanneer we in fight, flight of freeze modus schieten, worden de spanning en herinneringen opgeslagen in de psoas spier.
Deze spier begint bij de middenrif, loopt langs je onderrug, door je bekken naar de binnenbenen. Het verbind het bovenlichaam en het onderlichaam met elkaar.
Het zijn deze spieren waar stress en trauma zich vast zet. Het wordt ook wel de spier van de Ziel genoemd.
Overlevingsinstinct: Fight, Flight, Freeze
Fight or Flight
Als we in een stressvolle situatie terecht komen wordt ons overlevingsinstinct geactiveerd, in de eerste instantie vechten of vluchten.
We komen in actie: ons hartslag, bloeddruk ademsnelheid stijgen, ons lichaam maakt adrenaline aan, het bloed en zuurstof wordt uit onze organen getrokken naar onze spieren toe.
We zijn klaar om te vluchten of vechten.
Freeze
Wanneer vluchten en vechten geen opties meer zijn is er nog maar één manier voor het lichaam om te overleven: bevriezen.
Het gas-en rempedaal worden tegelijkertijd voluit ingedrukt. Je kunt je voorstellen hoe schadelijk dit is voor het lichaam. Onze systemen worden uitgeschakeld om de situatie te overleven. We voelen niks meer en kunnen/willen nog maar weinig of niks herinneren van de situatie. Ons lichaam heeft de ervaring al opgeslagen.
En dan…?
Na het vluchten, vechten of bevriezen voelen we ons verdoofd, angstig, boos of verdrietig. Bij kinderen en dieren zien we hoe zij deze spanning automatisch afvoeren: het lichaam gaat trillen.
Bij volwassenen gebeurt dit ook, maar zij verbergen of stoppen het trillen waardoor de stress in ons lichaam blijft zitten. Ook hier kun je nagaan hoe schadelijk dat is voor het lichaam. Hoge spanning die vastzit in het lichaam en niet de kans krijgt om te ontladen.
We hebben de situatie dan wel overleefd, maar de wond is er nog. Een wond die we vaak bedekken, negeren en willen vergeten. In plaats van de wond te zien en verzorgen zodat het kan helen.